Неге тюгюл де, Сен адилсизликни сюеген Аллагь тюгюлсен; Сен бар ерде яманлыкъ орунлашып болмас.
Бары да яманлыкъ этегенлер, мени янымдан тайып къалыгъыз; неге тюгюл де Раббибиз мени йылав тавушумну эшитди.
Пасат юрекли арекде токътар менден, яманлыкъ булан гьеч ортакъ затым да болмас мени.
Раббибизни шагьарындан жинаятчы ишлер этегенлени барысын да тамурундан ёкъ этмек учун, эртен танг булан къырып турарман къылыкъсызланы барысын да.
Магъа: «Я Раббим! Я Раббим!» – дейген гьар ким Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмежек. Онда янгыз кёклердеги Атамны сюегенин этегенлер болажакълар.
Шо заман Мен де олагъа: «Мен сизин бир заманда да танымай эдим. Менден ари тайыгъыз, сиз барыгъыз да яманлыкъ этегенлерсиз!» – деп тувра айтажакъман.
О буса олагъа: «Гертисин сёйлеймен сизге: мен сизин танымайман», – деп жавап бере.
Сонг Мен сол ягъымдагъылагъа булай дежекмен: «Гьей налатлангъанлар! Мени янымдан гетигиз! Иблис ва ону малайиклери учун гьазирленген жагьаннемни отуна тюшюгюз!
Шолай болгъанда, эгер мен ашайгъан зат иман къардашымны гюнагь иш этмеклигине себеп бола буса, иман къардашымны гюнагьлы этмес учун, дагъы бир заманда да мен эт ашамасман.
Амма Аллагьны къатты кюрчюсю чайкъалмас. Онда: «Раббибиз оьзюнюкилени таный» ва «Раббибизни атын тутгъан гьар ким яманлыкъдан арекде турсун», – деп оюлуп язылгъан.