Книга От Луки Cтих 16 | Параллельные места

Сизин къабул этеген Мени де къабул этер. Мени къабул этеген буса Мени йиберген Атамны да къабул этер. – Бир гиччи яшны Мени атымны гьюрметинден ким къабул эте буса, шо Мени де къабул этер. Мени ким къабул эте буса, о бир Мени тюгюл, Мени йибергенни де къабул этер, – дей. ва олагъа: – Бир гиччи яшны Мени атымны гьюрметинден ким къабул эте буса, шо Мени де къабул этер. Мени ким къабул эте буса, шо Мени йибергенни де къабул этер, неге тюгюл сизден ким барындан да гиччи буса, шо барындан да уллу болажакъ, – дей.

Исаны етмиш эки де якъчысы шат болуп къайта ва: – Я Рабби! Сени атынгны айтгъанда, бизге жинлер де таби болду, – дейлер олар.

Иса да олагъа булай дей: – Мен яшмын йимик болуп кёкден тюшеген иблисни гёрдюм.

Шолайлыкъда, сизге оьзюгюзге гьеч бир заралсыз йыланланы, акъырапланы ва душманны бютюн гючюн аякъ тюпге салып таптап янчмакъ учун ихтияр беремен.

Тек жинлер сизге таби бола деп сююнмегиз, амма сизин атларыгъыз кёклерде язылгъанына сююнюгюз.

Шо сагьатда Иса, Аллагьны Ругьундан сююнюп, булай дей: – Гьей кёкню де, ерни де Раббиси болгъан Атам! Бу затланы гьакъыллылардан ва англавлулардан яшырып, яшлагъа ачгъанынг саялы, Сагъа шюкюрлюк этемен. Дюр, Атам! Сени сюегенинг де тап шолай эди.

Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.

Сонг Оьзюню якъчыларына багъып бурулуп, олагъа: – Сиз гёрегенни гёрген гёзлер насиплидир.

Сизге айтаман: кёп пайхаммарлар ва пачалар сиз гёреген затланы гёрмеге сюйгенлер, тек гёрмегенлер, сиз эшитеген затланы эшитмеге сюйгенлер, тек эшитмегенлер, – дей.

Шонда Къанундан яхшы англагъан бир дин алими туруп, Ону сынама сююп: – Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.

– Мусаны Къанунунда шо гьакъда не язылгъан? Нечик англайсан? – деп сорав булан жавап бере Иса.

– «Раббинг Аллагьны бютюн юрегинг булан, бютюн жанынг булан, бютюн гючюнг булан ва бютюн гьакъылынг булан сюй» ва «ювугъунгну оьзюнгню йимик сюй», – дей о.

– Тюз жавап бердинг, шолай эт, даимлик яшав алажакъсан, – дей Иса.