Айланасына кёп халкъ жыйылгъанын гёрюп, Иса якъчыларына кёлню бириси ягъына юзюп чыкъмакъны буюра.
Сонг халкъны йиберип, Иса уьйге къайта. Якъчылары Огъар ювукъ барып: – Авлакъдагъы чёп отланы гьакъындагъы масалны бизге англат, – дей.
Олар да халкъны къоюп, Исаны янына къайыкъгъа минип, ёлгъа тюшелер. Олар булан бирче башгъа къайыкълар да бола.
Халкъны янындан тайып, уьйге гиргенде, якъчылары Исагъа бу тапшурманы гьакъында сорайлар.
Ону арты булан онда кёп халкъ да бара. Неге тюгюл де, олар аврувлуланы сав этип, Иса этеген аламатланы гёрелер.
Тавгъа чыгъып, Иса онда якъчылары булан олтура.
Адамлар артындан гелип, Оьзюн гюч булан пача этмеге сюегенин билгенде, Иса янгыз дагъы да къайтып тавгъа чыгъа.