Оьрленивню йыры. Давутну йыры. Сююнюп гетдим мен: «Раббибизни уьюне барайыкъ», – дегенде магъа.
Муна, гелип токътагъанбыз къапуларынгны алдына сени, Ерусалим!
Ерусалим! Оьзюнгде бары халкъ жыйылагъан шагьар гьисапда къурулгъансандыр сен.
Исрайылгъа берген буйрукъгъа гёре Раббибизге макътав этмек учун, шонда багъып чыгъып гетер халкъны къавумлары, Раббибизни халкъыны къавумлары.
Шондадыр дуванланы тахлары, Давутну уьюню тахлары токътагъаны.
Онда Исаны къабул этмейлер, неге тюгюл о юртдагъылар Ону Ерусалимге бармагъа чыкъгъанын гёре.