Сонг Иса, якъчыларыны янына гелип, олагъа булай дей: – Сиз гьали де ятып юхлап рагьатланамысыз? Муна, болжал ювукълашды. Мен, Инсанны Уланы, гюнагьлыланы къолуна бериле тураман.
Уьчюнчю гезик де оланы янына гелип, Иса: – Сиз гьали де ятып юхлап рагьатланамысыз? Таманыгъыз! Заман етишген. Мен, Инсанны Уланы, гюнагьлыланы къолуна бериле тураман.
Бу заман олар Ону тутмагъа къарайлар. Амма Огъар бирев де тийип болмай, неге тюгюл гьали де Ону белгиленген болжалы етишип битмеген болгъан.
Бу сёзлени Иса ибадатханада Аллагьны каламын англатагъанда, хазна сандыкъны къырыйында сёйлей. Ону бирев де тутмай, неге тюгюл Ону заманы гелип битмеген болгъан.
Иса олагъа булай жавап бере: – Аллагь Магъа, Инсанны Уланына, макътавлукъ береген заман гелди!
Бирев оьзюню достлары учун жанын бере буса, дюньяда дагъы ондан артыкъ уллу болуп гьеч сююв ёкъдур.
Мен бу дюньягъа Атамны янындан гелгенмен. Дюньяны къоюп, къайтып Атамны янына да гетемен.
Бу сёзлени сёйлеген сонг, кёкге багъып къарап, Иса булай дей: – Гьей Атам, Мени заманым гелди. Уланынг Сени макътавлу этсин учун, Сен де Уланынгны макътавлу эт.
яшайгъан мен тюгюлмен, менде Месигь яшай. Бу къаркъараны ичинде яшайгъан яшавум мени сюеген ва мени учун Оьзюн къурбан этген Аллагьны Уланына иман салмакъ булан гелген яшавдур.
Иса Месигь бизин учун жанын бергенликден таба биз сююв деген не зат экенни англагъанбыз. Биз де иман къардашларыбыз учун жаныбызны бермеге гьазир болмагъа герекбиз.