Къылыкъсызгъа буса булай деп сёйлер Аллагь: «Неге Мени къанунларымны сёйлеп айланасан, разилешивню де авзунга аласан сен?
Оьзюнг буса гёрюп ярамайсан уьйретивюмню Мени, сёзлеримни де артынга багъып ташлайсан?
Уручуну гёрсенг, къыйышып къаласан ону булан, зина этегенлер булан да лакъыр къуруп айланасан.
Яман сёзлеге ача турасан авзунгну, макюрчюлюкню онгара тура тилинг де сени.
Олтурма да олтуруп, агъангны-инингни башын сёйлейсен, анангны уланына ялаябасан.
Шоланы этип турдунг сен, Мен буса пысып турдум. Мен де сени йимикмендир деп ойлашдынг сен. Ачып берермен юзюнгню, аянгъа чыгъарып къоярман айыпларынгны сени.
Шо саялы олар сизге буюрагъан бары да затны юрютюгюз ва сакълагъыз. Амма олар этеген ишлени этмегиз, неге тюгюл оланы сёйлейгени бирдир, этегени буса башгъадыр.
Олар инсанлагъа къатты дин талаплар салып, оланы уьстюне авур, кютмеге къыйынлы намусланы салалар. Оьзлер буса оланы кютмек учун бармагъын сама тербетмеге де сюймейлер.