18
Шону тартынмайлы айтып боламан, неге тюгюл де мен янгыз, ят халкъланы Аллагьгъа таби этмек учун, Месигь менден таба этген затны гьакъында сёйлеймен. О шону мени сёзлеримден, ишлеримден, муъжизатланы, аламатланы гючюнден ва Аллагьны Ругьуну къудратындан пайдаланып этди. Ерусалимден башлап лап Иллириягъа ерли гьар ерде мен Месигьни гьакъындагъы Сююнч Хабарны билдирип юрюдюм.
Бары да жыйылгъанлар Барнаба ва Павел айтагъан затлагъа шып болуп тынглайлар. Олар ят халкъланы арасында оьзлерден таба Аллагь гёрсетген аламатланы ва муъжизатланы гьакъында хабарлай.
Олар булан сорашгъан сонг, Павел ят халкъланы арасында оьзюнден таба Аллагь этген бары да ишлени тындырыкълы кюйде хабарлады.
Оьзюню атыны макътавлугъу учун бары да халкъланы Иса Месигьге иман салдырмагъа ва тынглатмагъа деп, мен Ондан элчиликни савгъатын алдым.
Шекленеген адам, эгер ашамагъа ярамай деп гьисап этилеген затны ашаса, Аллагьны алдында айыплы болур, неге тюгюл де шо имангъа гёре этилеген иш тюгюл. Имангъа гёре этилмейген гьар зат буса – гюнагь.
Не буса да бир затны оьзюбюзнюки деп гьисаплап болагъаныбыз саялы да тюгюл, бизин не затгъа буса да бир затгъа бажарывлугъубуз бар саялы. Ёкъ, бизин бажарывлугъубуз Аллагьдандыр.