Оланы бирлери къылычдан къырылажакъ, оьзгелерин башгъа уьлкелеге есир этип элтежеклер. Оьзлени болжалы битгинче, ят халкълар гелип Ерусалимни таптап туражакълар.
Мени бу сиривден къайры башгъа къойларым да бар. Мен оланы да гелтирме герекмен. Олар Мени тавушума тынглажакъ ва бир сирив, бир къойчу болажакъ!
Демек, Аллагь Оьзю сюйгенине рагьму эте, сюйгенин хырча эте.
Бир-биригиз булан къыйышып яшагъыз. Оьктем болмагъыз, мутигьлер булан къатнашыгъыз. Оьзюгюзню оьр тутмагъыз.
Шону орнуна биз Аллагьны сырлы гьакъыллылыгъын сёйлейбиз. Шо буса дюнья яратылмагъа башлангъынча да алдын яшырылып тургъан гьакъыллылыкъ. Шо гьакъыллылыкъ бизин макътавлугъубуз учундур.
Бу дюньяны гьакимлеринден гьеч бири де ону англамады. Эгер англагъан эди буса, макътавлу Раббибизни хачгъа илмес эдилер.
Амма Сыйлы Язывларда язылгъаны йимик: Оьзюн сюегенлер учун Аллагь гьазирлеген затланы гьеч бир гёз гёрмеген, гьеч бир къулакъ эшитмеген, гьеч бир инсанны юрегине гелмеген.
Аллагь оланы бизге Оьзюню Ругьу булан ачды. Аллагьны Ругьуна буса гьар зат белгили. О Аллагьны яшырылгъан сырларын да ахтара.
Мен оьрде къысгъача язгъан кюйде, Аллагь магъа Оьзюню сырын ачды.
Бу кагъызымны охугъан заманда, магъа Месигьни сыры гертилей де ачыкъ болгъанны сиз англамагъа болажакъсыз.
Гьали сыйлы элчилерине ва пайхаммарларына Аллагьны Ругьу ачыкъ этген сыр алдагъы наслулагъа белгили болмагъан.
Шо яшыртгъын сырны гьакъында бары да халкъгъа билдирмек магъа тапшурулду. Бары да затны яратгъан Аллагь дюньяны яратгъандан берли шо сырын яшырып турду.