Экмекни ашагъынча ва чагъыр аякъдан ичгинче, инсан бир алдын оьзюн тергеп къарамагъа герек.
Неге тюгюл де, биз оьзлени гёрсетип айланагъанлагъа ошама яда оьзюбюзню олар булан тенглешдирме болмайбыз. Олар оьзлеге оьзлени оьлчевлери булан янаша туруп ва оьзлени оьзлер булан тенглешдире туруп, англавсуз болуп чыгъа.
Биз буса тийишсиз даражада тюгюл, тийишли даражада макътанажакъбыз. Шо даража – Аллагьны бизге тапшургъан ишлерини дазулары. Шо дазуланы ичине сизин арагъызда этген ишлерибиз де гире.
Биз сизин яныгъызгъа гелгенде, оьзюбюзге гёрсетилген дазулардан чыкъмайбыз. Биз буса сизин яныгъызгъа Месигьни гьакъындагъы Сююнч Хабар булан биринчилей гелгенбиз!
Биз дазуларыбыздан тышда башгъалар этген иш булан макътанмайбыз. Амма биз сизин иманыгъыз артар деп ва Аллагь бизге гёрсетген дазуларда арагъызда дагъы да уллу ишлени яшавгъа чыгъарып боларбыз деп умут этебиз.
Шо заман биз Сююнч Хабарны билдирмек учун, башгъа вилаятларда иш гёрежекбиз. Шоллукъда, биз оьзгелер оьзлени дазуларыны ичинде этген ишлери булан макътанмажакъбыз.
Сыйлы Язывларда: «Ким макътанма сюе буса, Раббибизни этгени булан макътансын!» – деп язылгъан.
Неге тюгюл де, оьз-оьзюн макътайгъан адам тюгюл, оьзюн Раббибиз макътайгъан адам разилик алыр.