– Аллагь Ибрагьимге дагъы да булай дей: – Энниден сонг сени къатынынгны аты Сарай тюгюл, Сара болажакъ.
Мен ону шабагьатлажакъман, сагъа ондан улан тувдуражакъман. Мен Сараны шабагьатлажакъман, ондан таба бир хыйлы халкълар баш алажакълар. Ону наслуларындан чыкъгъанлар пачалар болажакълар.
Ибрагьим ерге къапланып ята, оьзю буса кюлемсирей туруп: – Юз йыллыкъ къартдан яшлар тувамы? Токъсан йыл болагъан Сараны яш табагъан заманымы дагъы? – деп ойлаша.
Олар не къандан, не къаркъараны напсындан, не эргишини напсындан тувмагъан, янгыз Аллагьдан тувгъан.
Ибрагьимни наслусундан болгъанланы барысы да Ибрагьимни гьакъ авлетлери тюгюл. Амма Сыйлы Язывларда: «Исгьакъдан тувгъанлар сени наслунг болажакъ», – деп язылгъан.
Башгъачалай айтгъанда, Ибрагьимни наслусундан болгъанлар барысы да Аллагьны авлетлери тюгюл, янгыз Аллагьны ваъдасына гёре тувгъанлар шолай авлетлерден санала.
Аллагь: «Белгилеген вакътиде мен гележекмен ва Сараны бир уланы болажакъ», – деп ваъда этди.