Аллагь Ибрайимге булай дей: – Оьз уьлкенгни, къардашларынгны ва атангдан къалгъан ожакъны къой. Мен сагъа гёрсетген уьлкеге багъып бар.
Мен сенден бир уллу халкъ болдуражакъман ва сени шабагьатлажакъман. Мен сени атынгны белгили этежекмен, сенден таба башгъалар да шабагьатланажакъ!
Сени шабагьатлагъанны Мен де шабагьатлажакъман! Сени налатлагъанны Мен де налатлажакъман! Дюньяны бары да халкъларына сенден таба шабагьат болажакъ!
Къардашларым, сизге мен билдирген, сиз оьзюн кюрчю гьисапда къабул этген Сююнч Хабарны бирдагъы керен эсигизге салмагъа сюемен.
Онда бармагъа гереклигимни магъа Аллагь ачыкъ этген эди. Мен ят халкъланы арасында билдирип юрюйген Сююнч Хабарны ондагъыланы башчылары гьисапланагъанларына айрыча англатдым. Мен шону алдагъы ва гьалиги къыйыным зая гетмесин деп этдим.
Сююнч Хабардагъы гьакъ гертиликни сизге деп сакъламакъ учун, биз бир мюгьлетге де олагъа таби болмадыкъ.
Мен оьрде къысгъача язгъан кюйде, Аллагь магъа Оьзюню сырын ачды.
Гьали сыйлы элчилерине ва пайхаммарларына Аллагьны Ругьу ачыкъ этген сыр алдагъы наслулагъа белгили болмагъан.
Сонг мен кёкню ортасында учагъан бирдагъы бир малайикни гёрдюм. О ер юзюнде яшайгъанлагъа – гьар миллетге, гьар къавумгъа, гьар тюрлю тиллерде сёйлейгенлеге ва гьар халкъгъа билдирмек учун, даимлик Сююнч Хабарны алып геле эди.