Кёклердеги Атагъыз нечик камил буса, сиз де шолай камил болугъуз.
– Я Рабби, Сен кимсен? – деп сорай Савул. – Сен гьызарлайгъан Исаман.
Гьали буса тур, шагьаргъа бар, сен не этме герек болажагъы сагъа онда айтылажакъ, – дей Иса.
Камиллик гелгенде, камил тюгюл зат арадан таяжакъ.
Гьали биз бары да затны тунукъ гюзгюден йимик гёребиз, камиллик етишгенде буса, бетге-бет гёрюшежекбиз. Гьали мени билимим ярты, о заман буса мен, Аллагь да мени гьакъымда билегенде йимик, толу кюйде билежекмен.
Даимлик яшавгъа етишмеге, иманны ёлунда тийишли кюйде юрюмеге къаст эт. Кёп шагьатлар бар ерде сен Исагъа мюкюр болгъан заманда, сен бу яшавгъа чакъырылгъан эдинг.