Петер гёрген затларыны гьакъында ойлашып турагъанда, Аллагьны Ругьу огъар: – Петер, сени ахтарагъан уьч адам бар.
Аллагьны Ругьу магъа олар булан бир де тартынмай барсын деп айтды. Бу алты да иман къардаш мени булан гелди ва биз Корнилийни уьюне гелип гирдик.
Олар Раббибизге ибадат этип, ораза тутуп турагъанда, Аллагьны Ругьу: – Барнабаны ва Савулну Мен буюргъан ишни этмек учун, Мени яныма йиберигиз, – дей.
Мен бир затны билемен: къайсы шагьаргъа барсам да, Аллагьны Ругьу мени азап ва туснакъ къаравуллайгъанын айта.
Бизин яныбызгъа гелип, о Павелни белбавун алды, ону булан оьзюню къолларын-бутларын байлады. О булай айтды: – Аллагьны Ругьу булай сёйлей: Ерусалимдеги ягьудилер, бу белбавну есин шулай байлап, ят халкъланы къолуна бережеклер.