Артындагъы гюн Сайдангъа гелдик. Юлий Павелге яхшы къарады: огъар къурдашларыны янына бармагъа, олардан тарыкъ-герегин алмагъа къойду.
Греклени ва башгъа халкъланы, билимлилени ва билимсизлени – бары да халкъланы алдында мени борчум бар.
Шо тил не зат англатагъанны мен билмей бусам, шо тилде сёйлейген гиши учун мен ят уьлкелимен, шо тилде сёйлейген адам да мени учун ят уьлкели.
Мен гьалсыз болгъунча ишлеп ва загьмат тёгюп турдум. Нечесе керенлер юхусуз къалдым. Мен ач къалдым, сувсабымдан янып турдум, кёп керенлер рызкъысыз турдум. Исси гийинме имканлыгъым болмай, сувукълукъ не экенни билдим.
Янгы битими булангъы адамгъа не ягьудилени, не ягьуди тюгюллени, не сюннет этилгенни, не сюннет этилмегенни, не башгъа халкъны, не къыр адамны, не къулну, не азатны арасында башгъалыкъ ёкъдур. Месигь гьар затдыр ва гьар затдадыр.
Къонакъланы сюеген болмагъа унутмагъыз. Шолай болмакъ булан биревлер, оьзлер де билмейли, малайиклени де къонакълай къабул этген болгъан.