Бу сёзлени Иса Оьзюне иман салагъанлагъа гележек Аллагьны Ругьуну гьакъында айта. О заман адамлагъа Аллагьны Ругьу берилмеген болгъан, Иса да Аллагьны макътавлугъуна гётерилип битмеген болгъан.
Мен саялы деп Атам йибережек Насигьатчы – Аллагьны Ругьу, сизин бары да затгъа уьйретер, Мен айтгъан бары да затланы эсигизге салыр.
Мен сизге Атамдан Насигьатчыны – гьакъ гертиликге элтеген Аллагьны Ругьун йибережекмен. О да Мени гьакъымда шагьатлыкъ этежек.
Бир керен элчилер булан бирче олтуруп ашап турагъанда, Иса олагъа булай деген: «Ерусалимни къоюп гетмегиз. Атам ваъда этген затны гёзлеп туругъуз. О гьакъда сиз Менден эшитдигиз.
Исрайылгъа товба этмеге ва гюнагьларындан гечме имканлыкъ болсун учун, Есибиз ва Къутгъарывчубуз этип, Аллагь, Ону Оьзюню онг ягъында олтуртуп, оьр даражалагъа чыгъарды.
Аллагьны Ругьундан толгъан Стефан кёклеге багъып гёз къарата, онда Аллагьны макътавлу нюрюн ва Ону онг ягъында токътагъан Исаны гёре.
О: – Муна мен ачылгъан кёклени ва Аллагьны онг ягъында токътагъан Инсанны Уланын гёремен, – дей.
Аллагьны Ругьу ят халкълагъа да берилгенни гёрюп, Петер булан бирче гелген Исаны ягьудеялы якъчылары гьайран болуп къалалар.