Неге тюгюл де, Сени зор сюювюнг гёз алдымда тура мени, Сени гьакъ гертилигинг булан юрюп турдум мен де.
Сени бир-бир авлетлеринг бизге Атабыз буюргъан кюйде гьакъ гертиликни ёлу булан юрюйгенин эшитгенде, мен бек сююндюм.
Сююмлю къурдашым! Сагъа оьзлер таныш тюгюл буса да, сен иман къардашларыбызгъа къуллукъ этегенде, оьзюнгню Аллагьгъа аминлигингни гёрсетесен.
Шогъар гёре, эгер мен сизин яныгъызгъа гелсем, о этеген ишлени гьакъында айтарман. О мени гьакъымдан ялгъан сёзлер айтып, къайдагъы бугьтанланы яйып юрюй. Шону булан да рази болуп токътамай, о оьзю де иман къардашларын къабул этмей. Иман къардашланы къабул этмеге сюегенлеге де пуршавлукъ эте ва оланы жыйындан къувалай.