2
Инсанлар оьзлени сюеген, даим къазанчны, даим оьзлени гьайын этеген, макътанчыкъ, хохабаз, гьонкъа, ата-анасына тынглавсуз, яхшылыкъны хадирин билмейген, сыйсызлыкъ этеген болажакълар.
Бу адамлар гьар тюрлю гюнагьлардан: пасатлыкъдан, гьилла-макюрден, ачгёзлюкден, ачувдан, гюнчюлюкден, оьлтюрювчюлюкден, къалмагъалчылыкъдан, ялгъандан, писликден толгъан.
Олар айтды-къуйтдуну юрютелер, бугьтан этелер, Аллагьны сюймейлер, башгъаланы хатирин къалдыралар, макътаналар, башгъалагъа яманлыкъ этелер, ата-анасына тынгламайлар.
Шо устазлар оьз пайдалары учун ялгъан сёзлер булан сизин башыгъызны чырмажакълар. Олар дагъылмай къалмажакъ, неге тюгюл де олагъа Аллагь тезден дуван этип де битген.