– Товба этигиз! Аллагь сизге гьакимлик этежек заман ювукълаша тура!
Неге тюгюл де, бары да инсанлар гюнагь иш этген ва Аллагьны нюрюню макътавлугъундан магьрюм къалгъан.
Сизин арагъызда, гертилей де, яман пасатлыкъ, гьатта имансызланы арасында да къаршы болмайгъан кюйдеги пасатлыкъ бар дей. Сизинкилерден бири гьатта оьгей анасы булан яшай!
Шо саялы да мен сизин яныгъызгъа дагъы гелип, дерт гелтирип турмайым деп токъташдым.
О гьакъда мен сизге толу юрегимни салып, къайгъыдан, дертден толуп, гёзьяшларым агъыла туруп яздым. Сизин дертге салмакъ учун тюгюл, мени сизге бакъгъан якъдагъы сюювюмню зорлугъун сиз билсин деп яздым.
Экинчи керен гелгенде, мен сизге буваргъан эдим. Гюнагь иш этгенлеге барысына да ва бары да башгъалагъа шону гьали де, сизден йыракъда турагъанда, такрарлайман: бу гезик мен сизин къызгъанмажакъман.
оьзюне къаршы чыгъагъанны сабур кюйде тюзлемеге герек. Балики, Аллагь олагъа товба этдирер ва олар да гьакъ гертиликни билер.