Савул буса алда йимик, Раббибизни якъчыларына къоркъув берип тура, оланы оьлтюрмеге сюе. О дин къуллукъчуланы башчысыны янына барып,
Шам деген шагьардагъы синагоглагъа кагъызлар язмакъны тилей. Бу кагъызлар Савулгъа Шамда, Исаны ёлунда юрюйгенлени тапса, эргиши яда къатынгиши буса да, оланы тутуп, байлап, Ерусалимге гелтирмеге ихтияр бере болгъан.
Савул Шамгъа ювукълашып барагъанда, огъар бирден кёкден тюшюп гелеген бир шавла гёрюне.
Савул ерге йыгъыла ва: – Савул, Савул! Мени не учун гьызарлайсан? – дейген сесни эшите.
– Я Рабби, Сен кимсен? – деп сорай Савул. – Сен гьызарлайгъан Исаман.
Гьали буса тур, шагьаргъа бар, сен не этме герек болажагъы сагъа онда айтылажакъ, – дей Иса.
Савулну ёлдашлары тили тутулгъандай болуп токътайлар. Олар тавушну эшитсе де, биревню де гёрмейлер.
Савул ерден гётерилгенде, гёзлерин ачып къарай, амма бир зат да гёрмей. Ёлдашлары, ону къолундан тутуп, Шамгъа гелтирелер.
Уьч гюнню узагъында ону гёзлери гёрмей, о бир зат да ашамай ва ичмей.
Шамда Исаны Гьанания деген бир якъчысы болгъан. Раббибиз огъар бир гьайран гёрюнюшде: – Гьанания! – дей. – Мунаман, Раббим, – деп жавап бере о.
– Тур, Тувра деген орамгъа бар. Ягьуданы уьюнде Савул деген Тарс шагьарлы биревню ахтар. О гьали онда дуа этип тура.
Савул гьайран гёрюнюшде, Гьанания деген бир адам янына гелип, янгыдан гёреген болсун деп, оьзюне къолларын салгъанын гёрдю, – дей Раббибиз огъар.
– Раббим, мен бу адамны гьакъында кёп эшитгенмен. Ерусалимде Сени халкъынга о этген зулмуланы да эшитгенмен.
Мунда буса о, Сагъа сужда этегенлени барын да тутмакъ учун, баш дин къуллукъчулардан гьакимлик булан гелген, – дей Гьанания.
Амма Раббибиз огъар: – Бар! О адам, ят халкъланы, оланы пачаларыны, Исрайылны халкъыны алдында Мени атымны белгили этмек учун Мен сайлагъан къуллукъчудур.
Мен элчилени инг гиччисимен ва элчи деген атгъа да лайыкълы тюгюлмен, неге тюгюл де мен Исагъа иман салгъанланы гьызарлап тургъан бир адам эдим.
Амма, Аллагьны яхшылыгъындан, мен сиз гёреген кюйдемен. О магъа этген яхшылыкъ негьакъ болмады. Мен элчилени барындан да кёп загьмат тёкдюм, гертисин айтсам чы, мен тюгюл, Аллагьны менде болгъан яхшылыгъы загьмат тёкдю.
Амма О магъа: «Сагъа янгыз Мени рагьмум герек. Сени гючсюзлюгюнгде Мени гючюм гёрюнсюн», – деп жавап берди. Шо саялы, Месигьни къудраты менде болсун учун, оьзюмню гючсюзлюгюм булан шолай сююнюп макътанаман.
Мен ягьуди динни юрютеген заманымда нечик яшагъанымны эшитгенсиздир. Мен Исагъа иман салгъанланы рагьмусуз кюйде гьызарладым, оланы дагъытмагъа къаст этдим.
Савлай халкъымны ичинде ягьуди динни уьйренивде мен кёп тенглилеримден оздум. Ата-бабаларыбыз токъташдыргъан адатланы якълайгъанда, мен айрокъда артыкъ къайратлылыкъ гёрсетдим.
Аллагь буса Оьзюню зор яхшылыгъы булан, тувгъанча да мени танглап, Оьзюне къуллукъгъа чакъыргъан.
Ят халкълагъа Сююнч Хабарны билдирмек учун, О магъа Оьзюню Уланын гёрсетгенде, мен адамлардан бирев булан да маслагьатлаша турмадым.
Аллагьны тапшуруву булан мен Исагъа иман салгъанланы къуллукъчусу болдум. Оьзюню каламын сизин пайдыгъыз учун толу кюйде етишдирмеге Аллагь магъа тапшурду.