Шо заман сиз бу дюньяны ёллары булан юрюдюгюз ва гьавалардагъы жинлени ёлбашчысына таби болдугъуз. Аллагьгъа тынгламайгъанлагъа гьали о ёлбашчылыкъ да этип тура.
Бир заманларда биз барыбыз да шолай эдик. Биз гюнагьлы табиатыбызгъа тынглап, къаркъарабыз сюйгенни ва оюбузгъа гелгенни этип турдукъ. Шо табиатыбыз себепли болуп, бары да халкъны йимик, бизин де Аллагьны жазасы къаравуллай эди.
Бир заманларда биз де авлия, тынглавсуз болдукъ, алданып турдукъ, гьар тюрлю напсланы, кеп чегивлени къуллары болуп турдукъ. Бизин яшавубуз оьчлюкден ва гюнчюлюкден толгъан эди. Башгъаланы биз де гёрюп ярамай эдик, башгъалар бизин де гёрюп ярамай эди.