Иса булай давам эте: – Башгъаланы айыпламагъыз, Аллагь сизин де айыпламас.
Еси де огъар: «Яхшы, мени яхшы, инамлы къулум! Сен аз ишде магъа гьалал болдунг, мен де сагъа дагъы да уллу ишлер тапшурарман. Гел, есингни шатлыгъына ортакъчы бол», – дей.
Сен оьзгелени айыплайгъанда, оьзюнг айыплы боларсан. Сен оьзгелени айыплайгъанда, оьз-оьзюнгню айыплайгъан боласан, неге тюгюл де оьзюнг де тап шо кюйде иш гёресен чи.
Янгыз ичинден ягьуди болгъан адам, демек язылгъанына гёре этилгени тюгюл, Аллагьны Ругьуна гёре юреги сюннет этилгени герти ягьудидир. Шолай адам инсанлардан тюгюл, Аллагьдан макътав къазанар.
Урлукъ чачгъанны ва сугъаргъанны мурады бир. Гьариси тёкген загьматына гёре гьагъын да алыр.
Неге тюгюл де, оьз-оьзюн макътайгъан адам тюгюл, оьзюн Раббибиз макътайгъан адам разилик алыр.