Бир керен Павел Исаны ва Ону оьлюмден тирилмеклигини гьакъындагъы Сююнч Хабарны сёйлейгенде, огъар бир нече философ къаршылаша. Олар эпикурчу ва стоячы философлар болгъан. Олардан бирлери: – Бу тартар не айтма сюе? – дейлер. – Бу бизге ят болгъан аллагьланы гьакъында билдирегенге ошай, – дейлер башгъалары.
Не учун етишмеди? Неге тюгюл де, олар муъминликни имандан таба тюгюл, Къанунну ишлеринден таба алмагъа сюйдюлер ва «сюрюндюреген ташгъа» сюрюнюп токътадылар.