Шогъар гёре бу гюнагьлы ва имансыз наслуну алдында яшайгъан ким буса да бирев Менден ва Мени сёзлеримден илыкъса, Инсанны Уланы да Атасыны макътавлугъунда сыйлы малайиклер булан гелген заманда, о адамдан оьзюнден илыгъар.
Атасы гьеч биревге дуван гесмей. Барысы да Атасына гьюрмет этегенде йимик, Уланына да гьюрмет этсин учун, дуван гесмекни О Оьзюню Уланына тапшургъан. Огъар гьюрмет этмейген Ону йиберген Атасына да гьюрмет этмес.
О заман Огъар: – Сени Атанг къайдадыр? – деп сорайлар. – Сиз не Мени, не Атамны танымайсыз. Сиз Мени таный болгъан эдигиз буса, Атамны да таныр эдигиз, – деп жавап бере Иса.
Иса Аллагьны Уланы экенине ким мюкюрлюк этсе, о Аллагь булан бирликде яшар, Аллагь да ону булан бирликде яшар.
Иса Месигь экенине иман салагъан гьар ким Аллагьны авлетидир. Атабызны сюеген адам Ону Авлетин де сюе.