Зайтун тавда янгыз олтуруп турагъанда, Исаны янына якъчылары гелелер. Олар: – Шо къачан болажагъын айт чы бизге. Сени гелмеклигингни де, ахыр заманны да гёрсетеген не аламат болажакъ? – деп сорайлар.
О гюнню ва о сагьатны бирев де, гьатта кёклердеги малайиклер де, Оьзю Уланы да билмей, янгыз Атам биле.
Гьасили, айыкъ туругъуз! Раббигизни къайсы гюн гележегин билмейсиз.
Билип къоюгъуз: эгер уьй есине уручуну къачан гележеги белгили эди буса, о уручуну уьюне гирмеге къоймас эди.
Шо саялы сиз де гьазир болуп туругъуз. Инсанны Уланы сиз къаравулламайгъан бир заманда гелип къалажакъ.