Αύτη θέλει είσθαι διά τον άρχοντα· ο άρχων, ούτος θέλει καθήσει εν αυτή διά να φάγη άρτον ενώπιον του Κυρίου· θέλει εισέλθει διά της οδού της στοάς της πύλης ταύτης και διά της αυτής οδού θέλει εξέλθει.
Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Εάν ο άρχων δώση δώρον εις τινά εκ των υιών αυτού, τούτο θέλει είσθαι κληρονομία αυτού· των υιών αυτού είναι· ιδιοκτησία αυτών θέλει είσθαι εν κληρονομία.
Αλλ' εάν δώση δώρον εκ της κληρονομίας αυτού εις τινά εκ των δούλων αυτού τότε θέλει είσθαι αυτού έως του έτους της αφέσεως· μετά τούτο θέλει επιστρέφει εις τον άρχοντα· διότι η κληρονομία αυτού είναι των υιών αυτού· αυτών θέλει είσθαι.
Ο δε άρχων δεν θέλει λαμβάνει εκ της κληρονομίας του λαού, εκβάλλων αυτούς διά καταδυναστείας εκ της ιδιοκτησίας αυτών· εκ της ιδιοκτησίας αυτού θέλει κληροδοτήσει τους υιούς αυτού, διά να μη διασκορπίζηται ο λαός μου έκαστος εκ της ιδιοκτησίας αυτού.
Και το υπόλοιπον θέλει είσθαι διά τον άρχοντα, εντεύθεν και εντεύθεν της αγίας μερίδος, και της ιδιοκτησίας της πόλεως, απέναντι των εικοσιπέντε χιλιάδων του αφιερώματος κατά το ανατολικόν όριον, και προς δυσμάς απέναντι των εικοσιπέντε χιλιάδων κατά το δυτικόν όριον, πλησίον των μερίδων του άρχοντος. Ούτω θέλει είσθαι αγία μερίς· και το αγιαστήριον του οίκου εν μέσω αυτού.
Και εκ της ιδιοκτησίας των Λευϊτών και εκ της ιδιοκτησίας της πόλεως, αίτινες είναι εν μέσω του ανήκοντος εις τον άρχοντα, μεταξύ του ορίου του Ιούδα και του ορίου του Βενιαμίν, τούτο θέλει είσθαι του άρχοντος.