και είπεν η Λεία, Με επροίκισεν ο Θεός με καλήν προίκα· τώρα θέλει κατοικήσει μετ' εμού ο ανήρ μου, διότι εγέννησα εις αυτόν εξ υιούς· και εκάλεσε το όνομα αυτού Ζαβουλών.
Και περί του Ζαβουλών είπεν, Ευφραίνου, Ζαβουλών, εν τη εξόδω σου· και Ισσάχαρ, εις τας σκηνάς σου.
Θέλουσι καλέσει τους λαούς εις το όρος· εκεί θέλουσι προσφέρει θυσίας δικαιοσύνης· διότι θέλουσι θηλάσει την αφθονίαν της θαλάσσης, και τους κεκρυμμένους θησαυρούς της άμμου.
Και εξήλθεν ο τρίτος κλήρος εις τους υιούς Ζαβουλών κατά τας συγγενείας αυτών· και το όριον της κληρονομίας αυτών ήτο έως Σαρείδ·
και ανέβαινε το όριον αυτών προς την θάλασσαν και την Μαραλά, και ήρχετο εις την Δαβασαίθ, και έφθανε προς τον χείμαρρον τον κατέναντι Ιοκνεάμ·