Первая книга Паралипоменон 9:22
Первая книга Паралипоменон 16:1
Первая книга Паралипоменон 16:2
Первая книга Паралипоменон 16:3
Первая книга Паралипоменон 16:4
Первая книга Паралипоменон 16:5
Первая книга Паралипоменон 16:6
Первая книга Паралипоменон 16:7
Первая книга Паралипоменон 16:8
Первая книга Паралипоменон 16:9
Первая книга Паралипоменон 16:10
Первая книга Паралипоменон 16:11
Первая книга Паралипоменон 16:12
Первая книга Паралипоменон 16:13
Первая книга Паралипоменон 16:14
Первая книга Паралипоменон 16:15
Первая книга Паралипоменон 16:16
Первая книга Паралипоменон 16:17
Первая книга Паралипоменон 16:18
Первая книга Паралипоменон 16:19
Wszystkich wybranych na odźwiernych przy bramach było dwustu dwunastu. Byli oni zapisani w wykazach rodowych w swoich osiedlach. Stałe zaś ich obowiązki ustanowił Dawid i Samuel «Widzący».
Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania.
Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.
I potem rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyznom jak i kobietom, każdemu po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kubku wina.
Ustanowił przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego:
Asafa — przełożonym, Zachariasza — jego zastępcą, potem Uzzjela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela, na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach;
Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego.
Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Pana za pośrednictwem Asafa i jego braci:
Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!
Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się świętym Jego imieniem, niech się weseli serce szukających Pana!
Rozważajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza:
Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego.
Potomstwo Izraela, Jego sługi, synowie Izraela, Jego wybrańcy!
On, Pan, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świąt cały.
Na wieki pamięta o swoim przymierzu — obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi.
Ustanowił dla Jakuba jako prawo wieczne przymierze dla Izraela,
mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaanu na waszą własność dziedziczną,
gdy was było niewielu — nieliczni i obcy w niej.