Вторая книга Царств 22:31
Вторая книга Царств 22:32
Вторая книга Царств 22:47
Св. Евангелие от Луки 1:69
Po tych wydarzeniach Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita.
Anna modliła się mówiąc: Raduje się me serce w Panu, moc moja wzrasta dzięki Panu, rozwarły się me usta na wrogów moich, gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą.
Bóg — Jego droga nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane, On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.
Bo któż jest bogiem, prócz Pana lub któż jest skałą, prócz Boga naszego?
Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg ‹Skała› mojego zbawienia,
Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok.
Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu; niech się cieszy me serce z Twojej pomocy, chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem.
Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa — berło sprawiedliwe.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
Słuchaj, o Boże, mojego wołania, zważ na moją modlitwę!
Pan moją siłą, moją twierdzą, moją ucieczką w dniu ucisku. Do Ciebie przyjdą narody z krańców ziemi i powiedzą: Przodkowie nasi odziedziczyli tylko kłamstwo — nicość pozbawioną jakiejkolwiek mocy.
i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida:
I znowu: Ufność w Nim pokładać będę. I znowu: Oto Ja i dzieci moje, które Mi dał Bóg.