Вторая книга Паралипоменон 10:1
Вторая книга Паралипоменон 10:2
Вторая книга Паралипоменон 10:3
Вторая книга Паралипоменон 10:4
Вторая книга Паралипоменон 10:5
Вторая книга Паралипоменон 10:6
Вторая книга Паралипоменон 10:7
Вторая книга Паралипоменон 10:8
Вторая книга Паралипоменон 10:9
Вторая книга Паралипоменон 10:10
Вторая книга Паралипоменон 10:11
Вторая книга Паралипоменон 10:12
Вторая книга Паралипоменон 10:13
Вторая книга Паралипоменон 10:14
Вторая книга Паралипоменон 10:15
Вторая книга Паралипоменон 10:16
Вторая книга Паралипоменон 10:17
Вторая книга Паралипоменон 10:18
Вторая книга Паралипоменон 10:19
Roboam udał się do Sychem, bo w Sychem zebrał się cały Izrael, aby go ustanowić królem.
Usłyszał o tym Jeroboam, syn Nebata — a przebywał on w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem — i wrócił z Egiptu.
Posłano więc po niego i wezwano go. Kiedy przybył Jeroboam i cały Izrael, wtedy przemówili do Roboama tymi słowami:
Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś teraz ulżyj w okrutnej pańszczyźnie u twego ojca i w tym ciężkim jarzmie, które na nas włożył, a my ci za to będziemy służyć.
Na to im odpowiedział: [Idźcie] na trzy dni, a potem przyjdźcie do mnie z powrotem! Wobec tego lud się rozszedł.
A król Roboam zasięgnął rady starszych, którzy stanowili otoczenie jego ojca Salomona, za jego życia, mówiąc: Jak mi doradzacie odpowiedzieć temu ludowi?
Oni zaś tak do niego przemówili: Jeśli będziesz dla tego ludu dobry i okażesz im życzliwość, a przemówisz do nich łagodnymi słowami, to będą ci sługami przez całe życie.
Ale on nie poszedł za radą, którą mu dawali starsi, natomiast zasięgnął rady młodzieńców, którzy razem z nim wzrośli i stanowili jego otoczenie.
Rzekł do nich: Co wy radzicie, jak odpowiedzieć temu ludowi, który przemawiał do mnie takimi słowami: Ulżyj nam w jarzmie, które włożył na nas twój ojciec.
Młodzieńcy zaś, którzy razem z nim wzrośli, przemówili do niego tak: Temu ludowi, który przemawiał do ciebie, mówiąc: Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś ulżyj nam w tym jarzmie, odpowiesz: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mego ojca,
gdyż dotąd mój ojciec nałożył na was jarzmo ciężkie, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców.
Trzeciego dnia, tak jak powiedział król w słowach: Wróćcie do mnie trzeciego dnia, przyszedł Jeroboam i cały lud do Roboama.
A wtedy król dał ludowi surową odpowiedź, gdyż nie poszedł za radą, którą dawali starsi.
Przemówił więc do nich tak, jak radzili młodzieńcy: Mój ojciec obciążył was jarzmem, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców.
Król więc nie wysłuchał ludu, gdyż to wydarzenie dokonało się z woli Bożej, aby Pan spełnił swą groźbę, którą wypowiedział przez Achiasza z Szilo do Jeroboama, syna Nebata.
Kiedy cały Izrael [zobaczył], że król go nie wysłuchał, wtedy lud tak odrzekł królowi: Cóż za wspólny dział mamy z Dawidem? Wszak nie mamy dziedzictwa z synem Jessego! Do swoich namiotów, o Izraelu! Teraz, Dawidzie, pilnuj swego domu! I rzeczywiście Izrael poszedł do swoich namiotów.
A Roboam panował tylko nad tymi Izraelitami, którzy mieszkali w miastach Judy.
Gdy zaś król Roboam wysłał Hadorama, który był przełożonym robotników pracujących przymusowo, Izraelici ukamienowali go, tak iż umarł. Wobec tego król Roboam pospieszył się, aby wsiąść na rydwan i uciec do Jerozolimy.
Tak więc Izrael odpadł od rodu Dawida aż po dzień dzisiejszy.
Jozue zgromadził w Sychem wszystkie pokolenia Izraela. Wezwał też starszych Izraela, jego książąt, sędziów i zwierzchników, którzy się stawili przed Bogiem.