Св. Евангелие от Матфея 14:13
Св. Евангелие от Матфея 14:14
Св. Евангелие от Матфея 14:15
Св. Евангелие от Матфея 14:16
Св. Евангелие от Матфея 14:17
Св. Евангелие от Матфея 14:18
Св. Евангелие от Матфея 14:19
Св. Евангелие от Матфея 14:20
Св. Евангелие от Матфея 14:21
Св. Евангелие от Марка 6:34
Св. Евангелие от Марка 6:35
Св. Евангелие от Марка 6:36
Св. Евангелие от Марка 6:37
Св. Евангелие от Марка 6:38
Св. Евангелие от Марка 6:39
Св. Евангелие от Марка 6:40
Св. Евангелие от Марка 6:41
Св. Евангелие от Марка 6:42
Св. Евангелие от Марка 6:43
Св. Евангелие от Марка 6:44
Св. Евангелие от Луки 9:11
Св. Евангелие от Луки 9:12
Св. Евангелие от Луки 9:13
Св. Евангелие от Луки 9:14
Св. Евангелие от Луки 9:15
Св. Евангелие от Луки 9:16
Св. Евангелие от Луки 9:17
Св. Евангелие от Иоанна 6:1
Св. Евангелие от Иоанна 6:2
Св. Евангелие от Иоанна 6:3
Св. Евангелие от Иоанна 6:4
Св. Евангелие от Иоанна 6:5
Св. Евангелие от Иоанна 6:6
Св. Евангелие от Иоанна 6:7
Св. Евангелие от Иоанна 6:8
Св. Евангелие от Иоанна 6:9
Св. Евангелие от Иоанна 6:10
Св. Евангелие от Иоанна 6:11
Св. Евангелие от Иоанна 6:12
Св. Евангелие от Иоанна 6:13
Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo.
Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!
Lecz Jezus im odpowiedział: Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!
Odpowiedzieli Mu: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb.
On rzekł: Przynieście Mi je tutaj!
Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom.
Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków.
Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.
A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce jest puste, a pora już późna.
Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia.
Lecz On im odpowiedział: Wy dajcie im jeść! Rzekli Mu: Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?
On ich spytał: Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie! Gdy się upewnili, rzekli: Pięć i dwie ryby.
Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie.
I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu.
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich.
Jedli wszyscy do sytości.
i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatków z ryb.
A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
Lecz tłumy dowiedziały się o tym i poszły za Nim. On je przyjął i mówił im o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrawiał.
Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu.
Lecz On rzekł do nich: Wy dajcie im jeść! Oni odpowiedzieli: Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi.
Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!
Uczynili tak i rozmieścili wszystkich.
A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi.
Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.
Potem Jezus udał się za Jezioro Galilejskie, czyli Tyberiadzkie.
Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali.
Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami.
A zbliżało się święto żydowskie, Pascha.
Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą do Niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?
A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić.
Odpowiedział Mu Filip: Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać.
Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego:
Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?
Jezus zatem rzekł: Każcie ludziom usiąść! A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy.
Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał.
A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło.
Zebrali więc, i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów.