Вторая книга Царств 22:47
Gdyż głosić chcę imię Pana: uznajcie wielkość Boga naszego;
Utył Jeszurun i wierzga — grubyś, tłusty, otyły. Boga, Stwórcę swego porzucił, zelżył Skałę, swoje ocalenie.
Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg ‹Skała› mojego zbawienia,
Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły
Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy. Pieśń.
Pan króluje: drżą narody; zasiada na cherubach: a ziemia się trzęsie.