Вторая книга Царств 22:14
Pan odezwał się z nieba grzmotem: to głos swój dał słyszeć Najwyższy.
Potem nastaje huk straszny, to grzmot zesłał Wszechmocny; nie wstrzymał go, bo ciągle go słychać.
A Bóg cudownie grzmi swoim głosem, działając cuda niepojęte.
podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.
a Twoją ręką, Panie — od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości, a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.