Св. Евангелие от Матфея 14:5
Св. Евангелие от Иоанна 12:42
Св. Евангелие от Иоанна 12:43
skoro cię ujrzą Egipcjanie, powiedzą: to jego żona; i zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu.
Mów więc, że jesteś moją siostrą, aby mi się dobrze wiodło ze względu na ciebie i abym dzięki tobie utrzymał się przy życiu.
Błaganie Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką z pokolenia na pokolenie.
Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.
W proch każesz powracać śmiertelnym, i mówisz: Synowie ludzcy, wracajcie!
Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna.
Porywasz ich: stają się jak sen poranny, jak trawa, co rośnie:
rankiem kwitnie i jest zielona, wieczorem więdnie i usycha.
Zaiste, Twój gniew nas niszczy, trwoży nas Twe oburzenie.
Stawiasz przed sobą nasze winy, nasze skryte grzechy w świetle Twojego oblicza.
Bo wszystkie dni nasze płyną pod Twoim gniewem; kończymy nasze lata jak westchnienie.
Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt; a większość z nich to trud i marność: bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.
Któż potrafi zważyć ogrom Twojego gniewu i kto może doświadczyć mocy Twego oburzenia?
Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca.
Powróć, o Panie, dokądże jeszcze … ? I bądź litościwy dla sług Twoich!
Nasyć nas z rana swoją łaskawością, abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Daj radość według [miary] dni, w których nas przygniotłeś, i lat, w których zaznaliśmy niedoli.
Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, a chwała Twoja nad ich synami!
Znajdzie szczęście — kto zważa na przykazanie, kto Panu zaufał — szczęśliwy.
Potężną twierdzą jest imię Pana, tam prawy się schroni.
Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją.
Chętnie też byłby go zgładził, bał się jednak ludu, ponieważ miano go za proroka.
Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi.
Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką aniżeli chwałę Bożą.