Книга Послание к Колоссянам Cтих 8

Tacy bowiem ludzie nie Chrystusowi służą, ale własnemu brzuchowi, a pięknymi i pochlebnymi słowami uwodzą serca prostaczków. Baczcie jednak, aby to wasze prawo /do takiego postępowania/ nie stało się dla słabych powodem do zgorszenia. My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli żywiołów tego świata. [Chodzi o to], abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników. Mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem. Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Jeśli razem z Chrystusem umarliście dla żywiołów świata, dlaczego — jak gdyby żyjąc /jeszcze/ w świecie — dajecie sobie narzucać nakazy:

W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała,

bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy.

I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego,

jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.

I was, umarłych na skutek występków i nieobrzezania waszego /grzesznego/ ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki,

skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża.

Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił /je/ na widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie.

Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu.

Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa.

Niechaj was nikt nie odsądza od nagrody, zamiłowany w uniżaniu siebie i przesadnej czci aniołów, zgłębiając to, co ujrzał. Taki, nadęty bez powodu zmysłowym swym sposobem myślenia,

nie trzyma się mocno Głowy — /Tego/, z którego całe Ciało, zaopatrywane i utrzymywane w całości dzięki wiążącym połączeniom członków, rośnie Bożym wzrostem.

Jeśli razem z Chrystusem umarliście dla żywiołów świata, dlaczego — jak gdyby żyjąc /jeszcze/ w świecie — dajecie sobie narzucać nakazy:

Nie bierz ani nie kosztuj, ani nie dotykaj … ,!

A przecież wszystko to są rzeczy /przeznaczone/ do zniszczenia przez spożycie — /przepisy/ według nakazów i nauk ludzkich.

Przepisy te mają pozór mądrości dzięki kultowi własnego pomysłu, uniżaniu siebie i nieoszczędzaniu ciała, nie dzięki okazywaniu jakiejś wyrozumiałości dla zaspokojenia ciała /grzesznego/.

← Предыдущая

Послание к Колоссянам

1 2 3 4

Выбор основного перевода