Деяния св. Апостолов 15:1
Деяния св. Апостолов 15:2
Деяния св. Апостолов 15:3
Деяния св. Апостолов 15:4
Деяния св. Апостолов 15:5
Деяния св. Апостолов 15:6
Деяния св. Апостолов 15:7
Деяния св. Апостолов 15:8
Деяния св. Апостолов 15:9
Деяния св. Апостолов 15:10
Деяния св. Апостолов 15:11
Деяния св. Апостолов 15:12
Деяния св. Апостолов 15:13
Деяния св. Апостолов 15:14
Деяния св. Апостолов 15:15
Деяния св. Апостолов 15:16
Деяния св. Апостолов 15:17
Деяния св. Апостолов 15:18
Деяния св. Апостолов 15:19
Деяния св. Апостолов 15:20
Деяния св. Апостолов 15:21
Деяния св. Апостолов 15:22
Деяния св. Апостолов 15:23
Деяния св. Апостолов 15:24
Второе послание к Коринфянам 11:13
Второе послание к Коринфянам 11:14
Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni.
Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych.
Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.
Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, Apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał.
Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego.
Zebrali się więc Apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.
Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.
Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam.
Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.
Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać.
Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni.
Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan.
A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: Posłuchajcie mnie, bracia!
Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan.
Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano:
Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go,
aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje — mówi Pan, który to sprawia.
To są [Jego] odwieczne wyroki.
Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga,
lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi.
Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach.
Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem.
Posłali przez nich pismo tej treści: Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji.
Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach,
Ci fałszywi apostołowie to podstępni działacze, udający apostołów Chrystusa.
I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości.
Mam co do was przekonanie w Panu, że innego zdania niż ja nie będziecie. A na tym, który sieje między wami zamęt, zaciąży wyrok potępienia, kimkolwiek by on był.
Bodajby się do końca okaleczyli ci, którzy was podburzają.