Первое послание Петра 2:11
Nie wolno sprzedawać ziemi na zawsze, bo ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie przybyszami i osadnikami.
wyrasta i więdnie jak kwiat, przemija jak cień chwilowy;
Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka.
A we mnie duch mój omdlewa, serce we mnie zamiera.
W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi.
Umiłowani! Proszę, abyście jak obcy i przybysze powstrzymywali się od cielesnych pożądań, które walczą przeciwko duszy.