Книга Первая книга Паралипоменон Cтих 6

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Первая книга Паралипоменон Stary Testament

Stary Testament

Книга Бытие

Книга Исход

Книга Левит

Книга Числа

Книга Второзаконие

Книга Иисуса Навина

Книга Судей

Книга Руфь

Первая книга Царств

Вторая книга Царств

Третья книга Царств

Четвёртая книга Царств

Первая книга Паралипоменон

Вторая книга Паралипоменон

Ездра

Неемия

Есфирь

Иов

Псалтирь

Притчи

Екклесиаст

Песня Песней

Исаия

Иеремия

Плач Иеремии

Иезекииль

Даниил

Осия

Иоиль

Амос

Авдий

Иона

Михей

Наум

Аввакум

Софония

Аггей

Захария

Малахия

Nowy Testament

Св. Евангелие от Матфея

Св. Евангелие от Марка

Св. Евангелие от Луки

Св. Евангелие от Иоанна

Деяния св. Апостолов

Послание Иакова

Первое послание Петра

Второе послание Петра

Первое послание Иоанна

Второе послание Иоанна

Третье послание Иоанна

Послание Иуды

Послание к Римлянам

Первое послание к Коринфянам

Второе послание к Коринфянам

Послание к Галатам

Послание к Ефесянам

Послание к Филиппийцам

Послание к Колоссянам

Первое послание к Фессалоникийцам

Второе послание к Фессалоникийцам

Первое послание к Тимофею

Второе послание к Тимофею

Послание к Титу

Послание к Филимону

Послание к Евреям

Откровение Иоанна Богослова

← Предыдущая

Первая книга Паралипоменон

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

Wtedy zgromadzili się wszyscy Izraelici przy Dawidzie w Hebronie i rzekli: Oto myśmy kości twoje i ciało.

Nawet już przedtem, gdy Saul był królem, tyś wyprowadzał i przyprowadzał Izraela, bo Pan, Bóg twój, rzekł do ciebie: Ty będziesz pasł mój lud — Izraela, i ty będziesz wodzem mojego ludu — Izraela.

Wszyscy więc starsi Izraela przybyli do króla do Hebronu. I Dawid zawarł z nimi w Hebronie przymierze wobec Pana. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem, zgodnie z nakazem Pańskim, przekazanym przez Samuela.

I wyruszył Dawid z całym Izraelem na Jerozolimę, zwaną Jebus; mieszkańcami tamtejszego kraju byli Jebusyci.

I rzekli mieszkańcy Jebus do Dawida: Nie wejdziesz tutaj. Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest Miasto Dawidowe.

I powiedział Dawid: Ktokolwiek pierwszy pokona Jebusytów, będzie wodzem i księciem. Joab, syn Serui, pierwszy wszedł do góry i został wodzem.

Параллельные места

Вторая книга Царств 8:16

Joab, syn Serui, był dowódcą wojska, Joszafat zaś, syn Achiluda, był pełnomocnikiem,

Dawid zamieszkał w twierdzy, dlatego nazwano ją Miastem Dawidowym.

Zbudował potem miasto dokoła, tak Millo, jak i otoczenie, Joab zaś odnowił resztę miasta.

Dawid stawał się coraz potężniejszym, bo Pan Zastępów był z nim.

Oto dowódcy bohaterów Dawida, którzy wraz z nim stali się potężni pod jego panowaniem, a którzy wraz z całym Izraelem uczynili go królem zgodnie ze słowem Pańskim o Izraelu.

Oto imiona bohaterów Dawida: Jaszobeam, syn Chakmoniego, dowódca trzydziestu. Ten właśnie, który wymachiwał włócznią nad trzystu zabitymi w jednym spotkaniu.

Po nim jest Eleazar, syn Dodo, Achochita, jeden z trzech bohaterów.

Był on z Dawidem w Pas-Dammim i tam zebrali się Filistyni do walki. A była tam działka pola pełna jęczmienia. Kiedy zaś wojsko uciekło przed Filistynami,

on pozostał na środku działki, oswobodził ją i pobił Filistynów. Pan sprawił wtedy wielkie zwycięstwo.

Trzej spośród trzydziestu zeszli po skale do Dawida, do jaskini Adullam, podczas gdy obóz Filistynów był rozłożony w dolinie Refaim.

Dawid był wtedy w twierdzy, a załoga filistyńska była wówczas w Betlejem.

Dawid poczuł pragnienie i rzekł: Kto mi da napić się wody z cysterny, która jest przy bramie w Betlejem?

Przedarli się więc ci trzej przez obóz filistyński i zaczerpnęli wody z cysterny, która jest przy bramie w Betlejem. Zabrali ją z sobą i przynieśli Dawidowi. Dawid jednak nie chciał jej pić, lecz wylał ją w ofierze dla Pana.

I rzekł: Niechaj mnie Bóg strzeże od uczynienia tej rzeczy! Czyż mam pić krew tych ludzi wraz z ich życiem? Wszak przynieśli ją z narażeniem swego życia. I nie chciał jej pić. To uczynili ci trzej bohaterowie.

Abiszaj, brat Joaba, był dowódcą trzydziestu. Wymachiwał on włócznią nad trzystu zabitymi i zażywał sławy u trzydziestu.

Spośród trzydziestu był on podwójnie poważany i był ich dowódcą, lecz nie dorównał owym trzem.

Benajasz, syn Jojady, był mężem walecznym, wielkim w czynach, rodem z Kabseel. Pobił on dwóch synów Ariela z Moabu. On też zszedł do cysterny i zabił w niej lwa w dzień, gdy była śnieżyca.

Zabił on także Egipcjanina, o wzroście pięciu łokci. Egipcjanin trzymał w ręku dzidę grubą jak wał tkacki, podczas gdy on poszedł na niego z kijem. Wyrwawszy dzidę z ręki Egipcjanina, zabił go własną jego dzidą.

Tego dokonał Benajasz, syn Jojady. Miał sławę wśród trzydziestu bohaterów.

Był on bardziej poważany niż trzydziestu, lecz nie dorównał owym trzem. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej.

Bohaterowie waleczni: Asahel, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem,

Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu,

Ira, syn Ikesza z Tekoa, Abiezer z Anatot,

Sibbekaj Chuszyta, Ilaj Achochita,

Maheraj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy,

Itaj, syn Ribaja z Gibea synów Beniamina, Benajasz z Pireatonu,

Churaj z Potoków Gaasz, Abiel z Araby,

Azmawet z Bachurim, Eliachba z Szaalbonu,

Bene-Chaszem z Gizonu, Jonatan, syn Szagiego z Hararu,

Achiam, syn Sakara z Hararu, Elifelet, syn Ura,

Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu,

Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja,

Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego,

Selek z Ammonu, Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,

Ira z Jattiru, Gareb z Jattiru,

Uriasz Chetyta, Zabad, syn Achlaja,

Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów, odpowiedzialny za trzydziestu;

Chanan, syn Maaki, Jozafat Mitnita,

Ozjasz z Asztarot, Szama i Jeuel, synowie Chotama z Aroeru,

Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha z Tis,

Eliel z Machawitów, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma z Moabu,

Eliel, Obed i Jaasjel z Soby.

← Предыдущая

Первая книга Паралипоменон

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

Выбор основного перевода