Oto królowie, którzy panowali w kraju Edom, zanim Izraelici mieli króla.
W Edomie był królem Bela, syn Beora; nazwa jego miasta — Dinhaba.
A gdy umarł Bela, królem był po nim Jobab, syn Zeracha, z Bosry.
Gdy zaś umarł Jobab, po nim królem był Chuszam z ziemi Temanitów.
Gdy umarł Chuszam, po nim królem był syn Bedada, Hadad, który zadał klęskę Madianitom na równinie Moabu; nazwa jego miasta — Awit.
Po śmierci Hadada, po nim królem był Samla z Masreki.
A gdy umarł Samla, po nim królem był Szaul z Rechobot nad rzeką.
Gdy umarł Szaul, po nim królem był Baal-Chanan, syn Akbora.
A po śmierci Baal-Chanana po nim królem był Hadar; nazwa zaś jego miasta Pau, a imię żony jego Mehetabeel, córka Matredy z Me-Zahab.
Oto imiona naczelników szczepów Ezawa według ich szczepów i miejscowości, nazwanych ich imionami: Timna, Alwa, Jetet,
Oholibama, Ela, Pinon,
Kenaz, Teman, Mibsar,
Magdiel i Iram. Są to naczelnicy szczepów Edomu według obszarów przez nich posiadanych. Ezaw — praojciec Edomitów.