Первая книга Паралипоменон 9:3
Вторая книга Паралипоменон 17:16
Первая книга Паралипоменон 9:2
Первая книга Паралипоменон 9:4
Первая книга Паралипоменон 9:5
Первая книга Паралипоменон 9:6
Первая книга Паралипоменон 9:7
Первая книга Паралипоменон 9:8
Первая книга Паралипоменон 9:9
Первая книга Паралипоменон 9:10
Первая книга Паралипоменон 9:11
Первая книга Паралипоменон 9:12
Первая книга Паралипоменон 9:13
Первая книга Паралипоменон 9:14
Первая книга Паралипоменон 9:15
Первая книга Паралипоменон 9:16
Первая книга Паралипоменон 9:17
Первая книга Паралипоменон 9:18
Первая книга Паралипоменон 9:19
Первая книга Паралипоменон 9:20
Первая книга Паралипоменон 9:21
Первая книга Паралипоменон 9:22
Первая книга Паралипоменон 9:23
Первая книга Паралипоменон 9:24
Первая книга Паралипоменон 9:25
Первая книга Паралипоменон 9:26
Первая книга Паралипоменон 9:27
Первая книга Паралипоменон 9:28
Первая книга Паралипоменон 9:29
Первая книга Паралипоменон 9:30
Первая книга Паралипоменон 9:31
Первая книга Паралипоменон 9:32
Первая книга Паралипоменон 9:33
Первая книга Паралипоменон 9:34
Skoro wodzowie w Izraelu stanęli na czele, a lud dobrowolnie się ofiarował do walki, błogosławcie Pana!
Serce me zwraca się ku wodzom izraelskim, ku tym z ludu, co dobrowolnie ofiarowali się do walki: błogosławcie Pana!
W Jerozolimie zamieszkiwali potomkowie Judy, Beniamina, Efraima i Manassesa.
a przy jego boku Amazjasz, syn Zikriego, ochotnik w służbie Pańskiej, a z nim dwieście tysięcy dzielnych wojowników.
Pierwsi mieszkańcy, którzy weszli do swych posiadłości w swoich miastach: Izraelici, kapłani, lewici i niewolnicy świątyni.
Utaj, syn Ammihuda, syna Omriego, syna Imriego, syna Baniego, jednego z synów Peresa, syna Judy.
Z Szilonitów: pierworodny Asajasz i jego synowie.
Z synów Zeracha: Jeuel i sześciuset dziewięćdziesięciu ich braci.
Z synów Beniamina: Sallu, syn Meszullama, syna Hodawiasza, syna Hassenuy.
Jibnejasz, syn Jerochama, Ela, syn Uzziego, syna Mikriego, Meszullam, syn Szefatiasza, syn Reuela, syna Jibniasza.
Braci ich według ich rodowodów było dziewięćset pięćdziesięciu sześciu. Wszyscy ci mężowie byli naczelnikami swoich rodów.
Z kapłanów: Jedajasz, Jojarib, Jakin.
Azariasz, syn Chilkiasza, syna Meszullama, syna Sadoka, syna Merajota, syn Achituba, zwierzchnik domu Bożego.
Adajasz, syn Jerochama, syna Paszchura, syna Malkiasza; Masaj, syn Adiela, syna Jachzery, syna Meszullama, syna Meszillemita, syna Immera.
Braci ich, naczelników swoich rodów, było tysiąc siedmiuset sześćdziesięciu dzielnych wojowników, zatrudnionych obsługą domu Bożego.
Z lewitów: Szemajasz, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabiasza, z synów Merariego.
Bakbakar, Cheresz, Galal, Mattaniasz, syn Miki, syna Zikriego, syna Asafa.
Obadiasz, syn Szemajasza, syna Galala, syna Jedutuna, i Berekiasz, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w zagrodach Netofatytów.
Odźwierni: Szallum, Akkub, Talmon, Achiman i ich bracia. Szallum był przełożonym.
Jest on nim jeszcze teraz w Bramie Królewskiej, od wschodu. Ci byli odźwiernymi w obozach lewitów.
Szallum, syn Korego, syna Ebiasafa, syna Koracha, i bracia jego z domu jego ojca, Korachici, zatrudnieni obsługą, byli stróżami progów namiotu, a ich ojcowie strzegli wejścia do obozu Pańskiego.
Pinchas, syn Eleazara, był dawniej ich przełożonym — Pan niech będzie z nim!
Zachariasz, syn Meszelemiasza, był odźwiernym przy wejściu do Namiotu Spotkania.
Wszystkich wybranych na odźwiernych przy bramach było dwustu dwunastu. Byli oni zapisani w wykazach rodowych w swoich osiedlach. Stałe zaś ich obowiązki ustanowił Dawid i Samuel «Widzący».
Zarówno oni, jak i ich synowie czuwali nad bramami świątyni Pańskiej, domu namiotu, aby pełnić straż
Z czterech stron znajdowali się odźwierni: od wschodu, zachodu, północy i południa.
Bracia ich, mieszkający w swoich zagrodach, przychodzili od czasu do czasu, by być z nimi przez siedem dni,
ponieważ w stałej służbie byli czterej przełożeni odźwiernych. Byli to lewici odpowiedzialni za komnaty i skarbce domu Bożego.
Nocowali w obrębie domu Bożego, do nich bowiem należała piecza i obowiązek otwierania go każdego rana.
Niektórzy z nich mieli pieczę nad sprzętami używanymi do służby Bożej, bo wnosili je policzone i w tejże liczbie wynosili.
Inni spośród nich czuwali nad przyborami i nad wszystkimi naczyniami świętymi, nad najczystszą mąką, winem, oliwą, kadzidłem i balsamami.
A synowie kapłanów przyprawiali pachnące mieszanki do balsamów.
Mattitiasz, spośród lewitów, ten, który był pierworodnym Szalluma Korachity, miał sobie powierzony stały wypiek ciasta na ofiary.
Spośród synów Kehata, spośród ich braci, niektórzy mieli za zadanie układać chleby pokładne w każdy szabat.
A ci, którzy byli śpiewakami, naczelnikami rodzin lewickich, pozostawali w komnatach wolni od innych zajęć, ponieważ dniem i nocą przypadała na nich służba.
Ci byli naczelnikami rodów lewickich według swego pokrewieństwa, a mieszkali w Jerozolimie.
Niewolnicy świątyni: synowie Sichy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota,
Synowie niewolników Salomona: synowie Sotaja, synowie Hassofereta, synowie Perudy,
Synowie niewolników Salomona: synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Peridy,
Pozostała część Izraela, kapłanów, lewitów mieszkała we wszystkich miastach judzkich, każdy w swojej posiadłości.