Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku!
W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana.
A piętnastego dnia tego miesiąca jest święto Przaśników dla Pana — przez siedem dni będziecie jedli tylko przaśne chleby.
Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
Przez siedem dni będziecie składali w ofierze dla Pana ofiarę spalaną, siódmego dnia będzie święte zwołanie, nie będziecie w tym dniu wykonywać żadnej pracy.
W czternastym dniu pierwszego miesiąca jest Pascha Pana.
Piętnastego zaś dnia tegoż miesiąca jest święto, i odtąd przez siedem dni można jeść tylko przaśny chleb.
W dniu pierwszym będzie zwołanie święte, i nie wolno wykonywać żadnej pracy.
Jako ofiarę spalaną, jako całopalenie dla Pana, winniście wtedy złożyć dwa młode cielce, barana i siedem jednorocznych jagniąt, a wszystkie one mają być bez skazy.
Należąca do tego ofiara z pokarmów ma się składać z najczystszej mąki zaprawionej oliwą: trzy dziesiąte [efy] na każdego cielca, dwie dziesiąte na jednego barana,
a jedna dziesiąta na każde z siedmiu jagniąt.
Wreszcie jeden kozioł na ofiarę przebłagalną, by dokonać za was przebłagania.
Wszystko to ma być złożone oprócz porannego całopalenia, które jest ustawicznym całopaleniem.
Takie ofiary macie składać codziennie przez siedem dni jako pokarm, jako ofiary spalane, jako miłą woń dla Pana: winny być składane oprócz codziennej ofiary całopalenia i należącej do niej ofiary z płynów.
Dzień siódmy będzie znowu dniem świętego zwołania, i wtedy żadnej pracy wykonywać nie będziecie.