Книга Книга Бытие Cтих 33 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Книга Бытие Stary Testament

Stary Testament

Книга Бытие

Книга Исход

Книга Левит

Книга Числа

Книга Второзаконие

Книга Иисуса Навина

Книга Судей

Книга Руфь

Первая книга Царств

Вторая книга Царств

Третья книга Царств

Четвёртая книга Царств

Первая книга Паралипоменон

Вторая книга Паралипоменон

Ездра

Неемия

Есфирь

Иов

Псалтирь

Притчи

Екклесиаст

Песня Песней

Исаия

Иеремия

Плач Иеремии

Иезекииль

Даниил

Осия

Иоиль

Амос

Авдий

Иона

Михей

Наум

Аввакум

Софония

Аггей

Захария

Малахия

Nowy Testament

Св. Евангелие от Матфея

Св. Евангелие от Марка

Св. Евангелие от Луки

Св. Евангелие от Иоанна

Деяния св. Апостолов

Послание Иакова

Первое послание Петра

Второе послание Петра

Первое послание Иоанна

Второе послание Иоанна

Третье послание Иоанна

Послание Иуды

Послание к Римлянам

Первое послание к Коринфянам

Второе послание к Коринфянам

Послание к Галатам

Послание к Ефесянам

Послание к Филиппийцам

Послание к Колоссянам

Первое послание к Фессалоникийцам

Второе послание к Фессалоникийцам

Первое послание к Тимофею

Второе послание к Тимофею

Послание к Титу

Послание к Филимону

Послание к Евреям

Откровение Иоанна Богослова

← Предыдущая

Книга Бытие

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Abraham poślubił jeszcze drugą kobietę, imieniem Ketura.

Ona to urodziła mu Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha.

Jokszan był ojcem Saby i Dedana; synami zaś Dedana byli: Aszszurim, Letuszim i Leummim.

Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. — Ci wszyscy byli potomkami Ketury.

Abraham całą swą majętność oddał Izaakowi,

synów zaś, których miał z żon drugorzędnych, obdarował i kazał im jeszcze za swego życia odejść od Izaaka ku wschodowi, do kraju leżącego na wschód.

A gdy Abraham dożył lat stu siedemdziesięciu pięciu,

zbliżył się kres jego życia i zmarł w późnej, lecz szczęśliwej starości, syt życia, i połączył się ze swoimi przodkami.

Izaak i Izmael, synowie Abrahama, pochowali go w pieczarze Makpela na polu Efrona, syna Sochara Chetyty, w pobliżu Mamre.

Na tym polu, które nabył Abraham od Chetytów, został on pochowany obok swej żony, Sary.

Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego synowi Izaakowi. Izaak zamieszkał w pobliżu studni Lachaj-Roj.

Oto potomkowie Izmaela, syna Abrahama, którego Abrahamowi urodziła Egipcjanka Hagar, niewolnica Sary.

Oto imiona synów Izmaela, imiona pochodzących od nich potomków: Nebajot, pierworodny syn Izmaela, Kedar, Adbeel, Mibsam,

Miszma, Duma, Massa.

Chadad, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma.

Oto synowie Izmaela i takie są zarazem nazwy miejscowości, w których oni przebywali lub się osiedlili — dwunastu naczelników ich szczepów.

A Izmael, mając sto trzydzieści siedem lat, doszedł do kresu swego życia; umarł i połączył się ze swoimi przodkami.

[Jego zaś potomkowie] mieszkali od Chawila aż do Szur, leżącego naprzeciw Egiptu, na drodze do Aszszuru. Osiedlili się tam, mimo sprzeciwu ze strony spokrewnionych z nimi szczepów.

Oto dzieje potomków Izaaka, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka.

Izaak miał czterdzieści lat, gdy wziął sobie za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Paddan-Aram, siostrę Labana Aramejczyka.

Izaak modlił się do Pana za swą żonę, gdyż była ona niepłodna. Pan wysłuchał go, i Rebeka, żona Izaaka, stała się brzemienna.

A gdy walczyły z sobą dzieci w jej łonie, pomyślała: Jeśli tak bywa, to czemu mnie się to przytrafia? Poszła więc zapytać o to Pana,

a Pan jej powiedział: Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego.

Kiedy nadszedł czas porodu, okazało się, że w łonie jej były bliźnięta.

I wyszedł pierwszy syn czerwony, cały pokryty owłosieniem, jakby płaszczem; nazwano go więc Ezaw.

Zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub. — Izaak miał lat sześćdziesiąt, gdy mu się oni urodzili.

A gdy chłopcy urośli, Ezaw stał się zręcznym myśliwym, żyjącym w polu. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym, mieszkającym w namiocie.

Izaak miłował Ezawa, bo ten przyrządzał mu ulubione potrawy z upolowanej zwierzyny; Rebeka natomiast kochała Jakuba.

Gdy pewnego razu Jakub gotował jakąś potrawę, nadszedł z pola Ezaw bardzo znużony

i rzekł do Jakuba: Daj mi choć trochę tej czerwonej potrawy, jestem bowiem znużony. — Dlatego nazwano go Edom.

Jakub odpowiedział: Odstąp mi najprzód twój przywilej pierworodztwa!.

Rzekł Ezaw: Skoro niemal umieram [z głodu], cóż mi po pierworodztwie?

Na to Jakub: Zaraz mi przysięgnij! Ezaw mu przysiągł i tak odstąpił swe pierworodztwo Jakubowi.

Параллельные места

Послание к Евреям 12:16

i aby się nie znalazł jakiś rozpustnik i bezbożnik, jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał swoje pierworodztwo.

Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i gotowaną soczewicę. Ezaw najadł się i napił, a potem wstał i oddalił się. Tak to Ezaw zlekceważył przywilej pierworodztwa.

← Предыдущая

Книга Бытие

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Выбор основного перевода