Св. Евангелие от Матфея 15:21
Св. Евангелие от Матфея 15:22
Св. Евангелие от Матфея 15:23
Св. Евангелие от Матфея 15:24
Св. Евангелие от Матфея 15:25
Св. Евангелие от Матфея 15:26
Св. Евангелие от Матфея 15:27
Св. Евангелие от Матфея 15:28
Св. Евангелие от Луки 18:1
Св. Евангелие от Луки 18:2
Св. Евангелие от Луки 18:3
Св. Евангелие от Луки 18:4
Св. Евангелие от Луки 18:5
Св. Евангелие от Луки 18:6
Св. Евангелие от Луки 18:7
Св. Евангелие от Луки 18:8
Już się nie usłyszy o krzywdzie w twym kraju, o spustoszeniu i zagładzie w twoich granicach. Murom twoim nadasz miano «Ocalenie», a bramom twoim «Chwała».
Jerozolima zaś będzie radością, chwałą i dumą wśród wszystkich narodów ziemi, które usłyszą o dobrodziejstwach, jakie jej wyświadczyłem. Będą się one lękać i drżeć wobec wszelkich przejawów dobroci i pomyślności jaką jej dałem.
W owym czasie was przywiodę, w czasie, gdy was zgromadzę; albowiem dam wam imię i chwałę u wszystkich narodów ziemi, gdy odmienię wasz los na waszych oczach — mówi Pan.
Potem Jezus odszedł stamtąd i podążył w stronę Tyru i Sydonu.
A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała: Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez złego ducha.
Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: Odpraw ją, bo krzyczy za nami!
Lecz On odpowiedział: Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela.
A ona przyszła, upadła przed Nim i prosiła: Panie, dopomóż mi!
On jednak odparł: Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom a rzucić psom.
A ona odrzekła: Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów.
Wtedy Jezus jej odpowiedział: O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz! Od tej chwili jej córka była zdrowa.
Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:
W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem.
Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę,
to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie.
I Pan dodał: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi.
A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?
Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?