Второе послание к Фессалоникийцам 3:12
Gdy więc poczęła i urodziła syna, rzekła: Zdjął Bóg ze mnie hańbę!
Toteż uchwyci się jeden swego brata w ojcowskim domu: Ty masz płaszcz, bądź naszym wodzem; weźmijże w ręce tę ruinę!
Uczynię człowieka rzadszym niż najczystsze złoto, i śmiertelnika — droższym niż złoto z Ofiru.
Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz, nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia. Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości. I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa.
Tym przeto nakazujemy i napominamy ich w Panu Jezusie Chrystusie, aby pracując ze spokojem, własny chleb jedli.