Книга Иов Cтих 7 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Иов Stary Testament

Stary Testament

Книга Бытие

Книга Исход

Книга Левит

Книга Числа

Книга Второзаконие

Книга Иисуса Навина

Книга Судей

Книга Руфь

Первая книга Царств

Вторая книга Царств

Третья книга Царств

Четвёртая книга Царств

Первая книга Паралипоменон

Вторая книга Паралипоменон

Ездра

Неемия

Есфирь

Иов

Псалтирь

Притчи

Екклесиаст

Песня Песней

Исаия

Иеремия

Плач Иеремии

Иезекииль

Даниил

Осия

Иоиль

Амос

Авдий

Иона

Михей

Наум

Аввакум

Софония

Аггей

Захария

Малахия

Nowy Testament

Св. Евангелие от Матфея

Св. Евангелие от Марка

Св. Евангелие от Луки

Св. Евангелие от Иоанна

Деяния св. Апостолов

Послание Иакова

Первое послание Петра

Второе послание Петра

Первое послание Иоанна

Второе послание Иоанна

Третье послание Иоанна

Послание Иуды

Послание к Римлянам

Первое послание к Коринфянам

Второе послание к Коринфянам

Послание к Галатам

Послание к Ефесянам

Послание к Филиппийцам

Послание к Колоссянам

Первое послание к Фессалоникийцам

Второе послание к Фессалоникийцам

Первое послание к Тимофею

Второе послание к Тимофею

Послание к Титу

Послание к Филимону

Послание к Евреям

Откровение Иоанна Богослова

← Предыдущая

Иов

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

A na to drży moje serce, zda się, że z piersi wyskoczy.

Tego huku pilnie słuchajcie, grzmotu, co z ust Jego wychodzi.

Pod całym niebem latać każe błyskawicy, po krańce ziemi jej światło.

Potem nastaje huk straszny, to grzmot zesłał Wszechmocny; nie wstrzymał go, bo ciągle go słychać.

A Bóg cudownie grzmi swoim głosem, działając cuda niepojęte.

Śniegowi mówi: Padaj na ziemię!, ulewie i deszczowi: Bądźcie mocne!

Ludzi zamyka po domach, by każdy rozważał Jego dzieła.

Параллельные места

Иов 12:14

Gdy On rozwali — któż odbuduje, gdy zamknie, kto by otworzył?

Zwierzęta zaszyte w kryjówkach nocują w swych legowiskach.

Burza przychodzi z komory, zima nadciąga z północy,

mróz dany z tchnienia Bożego i lodem ścięta powierzchnia wody.

Blask Jego chmury rozpędza, słońce rozprasza obłoki.

Tu i tam ono krąży, idzie, by spełnić zlecenia. Wszystkie nakazy wykona na całej powierzchni ziemi,

jako upomnienie czy łaska lub jako miłosierdzie wysłane.

Posłuchaj, Hiobie, zaczekaj! A cuda Boże zrozumiesz.

Czy wiesz, jak Bóg rozkazuje, jak świeci z chmur błyskawicą?

Czy wiesz, jak w powietrzu mgły wiszą? Te cuda są pełne mądrości.

Ubranie twoje gorące, gdy ziemia spoczywa bez wiatru.

Potrafisz z Nim niebiosa rozciągać, twarde jak lustro z metalu?

Poucz nas, co Mu odpowiedzieć, w ciemności nie możemy się bronić.

Czy trzeba Mu zgłosić: Chcę mówić? Musi Mu człowiek powiedzieć, że ginie?

Nie widać teraz światłości, jaśnieje poza chmurami. Zawieje wiatr i je rozpędzi.

Z północy przychodzi blask złoty, to Boga straszliwy majestat.

Wszechmocny jest — któż Go dosięże? Pełen potęgi, świętości, bogaty w prawość, nie w ucisk.

Stąd Go się ludzie lękają. Nie zważa na wszystkich mądrych sercem.

← Предыдущая

Иов

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Выбор основного перевода