Четвёртая книга Царств 2:19
Четвёртая книга Царств 2:20
Четвёртая книга Царств 2:21
Четвёртая книга Царств 2:22
Mojżesz wołał do Pana, a Pan wskazał mu drewno. Wrzucił on je do wody, i stały się wody słodkie. Tam Pan ustanowił dla niego prawa i rozporządzenia i tam go doświadczał.
w końcu jeszcze Arabę z Jordanem jako granicą, od Kinneret do Morza Araby, Morza Słonego, do stoków Pisga od wschodu.
i całą Arabę za Jordanem na wschodzie, aż do Morza Araby u stóp Pisga.
zatrzymały się wody płynące z góry i utworzyły jakby jeden wał na znacznej przestrzeni od miasta Adam leżącego w pobliżu Sartan, podczas gdy wody spływające do morza Araby, czyli Morza Słonego, oddzieliły się zupełnie, a lud przechodził naprzeciw Jerycha.
Mieszkańcy miasta mówili do Elizeusza: Patrz! Położenie miasta jest miłe, jak ty, panie mój, widzisz, lecz woda jest niezdrowa, a ziemia nie daje płodów.
On zaś rzekł: Przynieście mi nową misę i włóżcie w nią soli! I przynieśli mu.
Wtedy podszedł do źródła wody, wrzucił w nie sól i powiedział: Tak mówi Pan: Uzdrawiam te wody, już odtąd nie wyjdą stąd ani śmierć, ani niepłodność.
Wody więc zostały uzdrowione aż po dzień dzisiejszy — według słowa, które wypowiedział Elizeusz.
Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie;
spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale — na trzcinę z sitowiem.
W owym dniu wypłyną z Jerozolimy strumienie wód, polowa z nich [popłynie] do morza wschodniego, a polowa do morza zachodniego. I w lecie, i w zimie tak będzie.