Книга Выслоўі Cтих 2 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Выслоўі Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Выслоўі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Слова Лемуіла цара. Настаўленьне, якое дала яму маці ягоная:

што, сыне мой? Што, сыне ўлоньня майго? Што, сыне зарокаў маіх?

Параллельные места

Ісая 49:15

Ці забудзе жанчына немаўля сваё, каб не пашкадаваць сына ўлоньня свайго? але калі б і яна забыла, дык Я не забуду цябе.

Не аддавай жанчыне сілы тваёй, ні шляхоў тваіх пагубніцам цароў.

Не царам, Лемуіле, не царам піць віно, і не князям — сякеру,

каб, напіўшыся, яны не забылі закона і не перакруцілі суд усіх прыгнечаных.

Дайце сякеру таму, хто гіне, і віно засмучанаму душою;

хай ён вып'е і забудзе беднасьць сваю і не згадае больш пра сваю пакуту.

Размыкай вусны свае за безгалосага і дзеля абароны ўсіх занядбаных.

Размыкай вусны свае дзеля правасудзьдзя і дзеля беднага і гаротнага.

Хто знойдзе дабрадзейную жонку? цана яе вышэй за жэмчуг.

Пэўнае ў ёй сэрца мужа яе, і не застанецца ён бяз прыбытку.

Яна аддае яму дабром, а ня злом, ва ўсе дні жыцьця свайго.

Здабывае воўну і лён, і ахвотна працуе сваімі рукамі.

Яна, як купецкія караблі, здалёку вязе свой хлеб.

Яна ўстае на досьвітку, і раздае ежу ў доме сваім і належнае слугам сваім.

Падумае пра поле, і купляе яго; ад плёну рук сваіх садзіць вінаграднік.

Апярэзвае сілаю сьцёгны свае і мацуе мышцы свае.

Яна адчувае, што занятак яе добры, і — сьветач яе ня тухне і ўначы.

Працягвае рукі свае да прасьніцы, і пальцы яе бяруцца за верацяно.

Далоню сваю яна растуляе беднаму, і руку сваю падае ўбогаму.

Не баіцца сьцюжы для сям'і сваёй, бо ўся сям'я яе апранута ў двайную адзежу.

Яна робіць сабе дываны; вісон і пурпура — вопратка яе.

Муж яе вядомы каля брамы, калі сядзіць са старэйшынамі зямлі.

Яна робіць покрывы, і прадае, і паясы дастаўляе купцам Фінікійскім.

Моц і прыгажосьць яе — вопратка яе, і весела глядзіць яна ў будучыню.

Вусны свае растуляе з мудрасьцю, і добрая парада на языку ў яе.

Яна сочыць за гаспадаркай у доме сваім і ня есьць хлеба гультайскага.

Устаюць дзеці — і дагаджаюць ёй, — муж, і хваліць яе:

«шмат было жонак дабрадзейных; але ты пераўзышла іх усіх».

Мілавіднасьць падманлівая і прыгажосьць марная; а жонка, якая баіцца Госпада, вартая пахвалы.

Дайце ёй ад плёну рук яе, і хай праславяць яе каля брамы ўчынкі яе!

← Предыдущая

Выслоўі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Выбор основного перевода