Книга Выслоўі Cтих 12 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Выслоўі Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Выслоўі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Не хваліся заўтрашнім днём; бо ня ведаеш, што той дзень народзіць.

Хай цябе хваліць іншы, а ня вусны твае, — чужы, а не язык твой.

Цяжкі камень, важкі і пясок; але гнеў неразумнага цяжэйшы за іх абодвух.

Жорсткі гнеў, неўтаймавальная лютасьць; але хто ўстоіць супроць зайздрасьці?

Лепей адкрыты дакор, чым прыхаваная любоў.

Шчырыя дакоры ад таго, хто любіць, і ілжывыя пацалункі ў таго, хто ненавідзіць.

Сытая душа топча і соты, а галоднай душы ўсё горкае — салодкае.

Як птушка, што пакінула гняздо сваё, так і чалавек, які пакінуў месца сваё.

Масьць і дымленьне радуюць сэрца; так салодкі кожнаму сябар з сардэчнай ранай сваёй.

Не пакідай сябра твайго і сябра бацькі твайго, і ў дом брата твайго ня ідзі ў дзень няшчасьця твайго: лепей сусед блізка, чым брат далёка.

Будзь мудры, сыне мой, і радуй сэрца маё; і я мецьму што адказаць ліхаслоўцу майму.

Разумны бачыць бяду і хаваецца; а нявопытныя ідуць наперад і прымаюць кару.

Параллельные места

Выслоўі 22:3

Разумны бачыць бяду і хаваецца; а нявопытныя ідуць наперад, прымаюць кару.

Вазьмі ў яго адзежу ягоную, бо ён паручыўся за чужога; і за чужога вазьмі ў яго заклад.

Хто ўголас хваліць сябра свайго з самай раніцы, таго палічаць за ліхаслоўца.

Бясконцы капеж у дажджлівы дзень і сварлівая жонка — роўныя;

хто хоча схаваць яе, той хоча ўтрымаць вецер і схапіць алей у руку сваю.

Жалеза жалеза вострыць, і чалавек навастрае позірк сябра свайго.

Хто даглядае смакоўніцу, той будзе есьці плады зь яе; і хто верна служыць гаспадару свайму, той будзе ў пашане.

Як у вадзе твар — да твару, так сэрца чалавека — да чалавека.

Апраметная і Авадон — ненасытныя; ненасытныя і вочы чалавечыя.

Што плавільня — срэбру, горан — золату, тое чалавеку вусны, якія хваляць яго.

Таўчы неразумнага ў ступе таўкачом разам зь зернем, не адлушчыцца ад яго глупства ягонае.

Добра сачы за быдлам тваім, май клопат за статкі;

бо багацьце не навекі, ды і ўлада іхняя хіба з роду ў род?

Рунее трава, і зьяўляецца зеляніна, і зьбіраюць горныя травы.

Авечкі — на вопратку табе, і казлы — на закуп поля.

І годзе казінага малака на ежу табе, на ежу хатнім тваім і на спажытак служанкам тваім.

← Предыдущая

Выслоўі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Выбор основного перевода