Книга Выслоўі Cтих 8 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Выслоўі Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Выслоўі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Як сьнег летам і дождж у жніва, так гонар не пасуе неразумнаму.

Як верабей пырхне, калі ластаўка паляціць, так незаслужаны праклён ня збудзецца.

Плётка каню, аброць аслу, а кій немысьлю.

Не адказвай неразумнаму паводле неразумнасьці ягонай, каб і ты не прыпадобніўся яму;

а адказвай неразумнаму паводле неразумнасьці ягонай, каб ён не зрабіўся мудрацом у вачах сваіх.

Падцінае сабе ногі, робіць шкоду сабе той, хто пасылае наказ празь немысьля.

Як віхляюцца ногі ў кульгавага, так і выслоўе на вуснах у неразумнага.

Што ўкладваць каштоўны камень у прашчу, так і аддаваць пашану дурному.

Параллельные места

Выслоўі 26:1

Як сьнег летам і дождж у жніва, так гонар не пасуе неразумнаму.

Што калючы бадзяк у руцэ ў п'янага, тое і выслоўе на вуснах у неразумнага.

Дужы робіць усё адвольна: і неразумнага ўзнагароджвае, і кожнага праходжага ўзнагароджвае.

Як сабака вяртаецца да ванітаў сваіх, так дурны паўтарае глупствы свае.

Калі ты бачыш чалавека, які сам сябе мудрым лічыць, — дык на дурнога болей надзеі, чым на яго.

Гультай кажа: «леў на дарозе! леў на дварэ!»

Дзьверы паварочваюцца на завесах сваіх, а гультай на ложку сваім.

Гультай апускае руку сваю да міскі, ды яму цяжка падняць яе да рота свайго.

Гультай у вачах сваіх мудрэйшы за семярых, што адказваюць разумна.

Хапае сабаку за вушы той, хто, праходзячы міма, лезе ў чужую спрэчку.

Як той, хто прыкідваецца вар'ятам, кідае агонь, стрэлы і сьмерць,

так — чалавек, які падступна шкодзіць сябру свайму і потым кажа: «я толькі пажартаваў».

Дзе няма болей дроў, агонь патухае; і дзе няма нагаворшчыка, разлад аціхае.

Вугаль — на жар, дровы — на распал свары.

Словы нагаворшчыка — як прысмакі, і яны ўваходзяць у нутро жывата.

Як нячыстым срэбрам абкладзены гліняны посуд, так і палымяныя вусны і сэрца ліхое.

Вуснамі сваімі прыкідваецца вораг, а ў сэрцы сваім намышляе ліхое.

Калі ён гаворыць і пяшчотным голасам, ня вер яму; бо сем мярзотаў у сэрцы ў яго.

Хто нянавісьць прыкрывае на самоце, злосьць таго адкрыецца ў народным сходзе.

Хто капае яму, той упадзе ў яе; і хто пакоціць угору камень, да таго ён вернецца.

Хлусьлівы язык ненавідзіць тых, каго ён параніў, і лісьлівыя вусны рыхтуюць падзеньне.

← Предыдущая

Выслоўі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Выбор основного перевода