Книга Выслоўі Cтих 13 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Выслоўі Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Выслоўі

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Мудрая жонка ўладкуе свой дом, а неразумная разбурыць яго сваімі рукамі.

Хто ідзе простаю дарогаю, баіцца Госпада; а чые дарогі крывыя, той ня дбае пра Яго.

У вуснах у немысьля — біч на яго ганарыстасьць; а вусны мудрых ахоўваюць самыя сябе.

Дзе няма валоў, там — ясьлі пустыя; а багата ж прыбытку ад сілы валоў.

Верны сьведка ня хлусіць, а ілжу пашырае сьведка ілжывы.

Распусны шукае мудрасьці і не знаходзіць; а разумны лёгка набывае веды.

Адыдзі ад чалавека пустога, у якога ты ня бачыш разумных вуснаў.

Мудрасьць разумнага — што ён зважае на дарогу сваю, а дурасьць немысьляў — толькі ашука.

Неразумныя сьмяюцца з грэху, а сярод праведных — Божая мілата.

Сэрца ведае горыч сваю, і чужынец ня дзеліць радасьці ягонай.

Дом беззаконных зруйнуецца, а жытлішча праведных расьцьвіце.

Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі; але канец іх — шлях сьмерці.

І ад сьмеху часам баліць сэрца, і канцом радасьці бывае смутак.

Параллельные места

Выслоўі 5:4

Эклезіяст 2:2

Паводле Лукаша 6:25

але весьнік яе горкі, нібы палын, востры, як меч двусечны, Пра сьмех я сказаў: «Недарэчнасьць!», а пра радасьць: «Што яна дасьць?» Гора вам, перанасычаныя сёньня! бо спрагнеце з голаду. Гора вам, хто сьмяецца сёньня! бо заплачаце і загалосіце.

Чалавек з разбэшчаным сэрцам насыціцца ад дарог сваіх, і добры — ад сваіх.

Немысель верыць кожнаму слову, а разумны зважае на крокі свае.

Мудры баіцца і ўнікае зла, а неразумны раздражнёны і саманадзейны.

Запальчывы можа ўчыніць глупства; а чалавек, які наўмысна чыніць благое, ненавісны.

Невукі спадкуюць дурасьць, а разумных увенчваюць веды.

Схіляцца ліхія перад добрымі, і бязбожныя — каля варот праведніка.

Беднага ненавідзіць, бывае, нават блізкі яго, а ў багатага многа сяброў.

Хто пагарджае блізкім сваім, той грэшыць; а мілажальны да бедных, той шчасны.

Ці не памыляюцца тыя, што намышляюць ліхое? Мілажаль і вернасьць у тых, што намышляюць добрае.

Ад усякае працы ёсьць прыбытак, а ад пустаслоўя толькі пахіба.

Вянок мудрых — багацьце іхняе, а дурасьць невукаў дурасьць і ёсьць.

Верны сьведка ратуе душы, а ілжывы нагаворвае шмат ілжы.

У страху перад Госпадам — надзея цьвёрдая, і сынам сваім Ён прыстанішча.

Страх Гасподні — крыніца жыцьця, што аддаляе ад сетак сьмерці.

У мностве народу — веліч цара, а пры малалюдзтве — бяда ўладару.

У цярплівага чалавека багата розуму, а ў палкага многа дурасьці.

Ціхмянае сэрца — жыцьцё целу, а зайздрасьць — гнілізна касьцям.

Хто ўціскае беднага, той ганіць Творцу яго; а хто шануе Яго, той творыць дабро беднаму.

За ліха сваё бязбожны будзе адкінуты, а праведны і пры сьмерці сваёй мае надзею.

Мудрасьць у сэрцы ў разумнага, і сярод неразумных яна адкрываецца.

Праведнасьць узвышае народ, а беззаконьне — ганьба народаў.

Ласка царова — рабу разумнаму, а гнеў цара — супроць таго, хто ганьбіць яго.

← Предыдущая

Выслоўі

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Выбор основного перевода