і спаліў дом Гасподні і дом цара, і ўсе дамы ў Ерусаліме, і ўсе дамы вялікія спаліў агнём;
выдавалі сябе падобнымі на таго, хто падымаў сякеру на перавітае вецьце дрэва;
і сёньня ўсе рэзьбы ў ім адным разам разьбілі яны сякерамі і бярдышамі;
сьвятыню Тваю на вагонь аддалі, сялібу Твайго імя дашчэнту заплямілі;
І станецца ў той дзень: на ўсякім месцы, дзе расла тысяча вінаградных лозаў на тысячу срэбранікаў, будзе церне і калючы хмыз.
Нядоўгі час валодаў ім народ сьвятыні Тваёй: ворагі нашыя патапталі сьвяцілішча Тваё.
Чакаеце шмат, а выходзіць мала, і што прынесяце дамоў, тое Я разьвею. За што кажа Гасподзь Саваоф: за Мой дом, які ў запусьценьні, тым часам як вы бяжыце — кожны да свайго дома.